ما متولد هزار و سیصد و انقلابیـــــم..
تـولد
سالهای کودکیمان را ، با مارش عملیات ها ، جشن گرفتیم ...
کم کم در
بحران ِ روزهای انقلاب ، قَد کشیدیم ...
رفتن یاران خمینی را ، در
روزهای تقویم زندگی مان ، نشان گذاشتیم تا فراموش نکنیم ،
به چه کسانی
مدیونیم..
کربلای
5 و والفجر 8 ، از پرافتخارترین عملیاتهای رزمندگانمان شد ...
و زبان از
بَیان حقایق کانال کمیل و نهر خَیِّن ، قاصـــــــــــــر...
با
نام باکری ها بر خود بالیدیم ...
نام حاج احمدِ متوسلیان و حاج ابراهیم
همت ، سوال امتحان اخلاقمان ، شد...
با دوکوهه اُنس گرفتیم ...
و بازی
دراز ، ارتفاعات غیرت مردان سرزمینم را ، به رخ ِ دنیا کشید..
و در
مـــرصاد ، با دشمن اتمام حجت کردیم...
دیری
نپائید که خمینی بی تاب یاران شد و در واپسین لحظه های ناامیدی ،
سید
علی ، قرار دل بی قراران شد...
و انقلاب دوباره به پا خاست...
آری ...
این تمام روزهای پرافتخار دهه ی شصت ما بود..
همان نسل انقلاب...
و
تنها خدا میداند که ما ، قدمی از آرمانهای انقلابمان عقب ننشستیم و این
روزها منتظر یک اشاره ی ولایتیم...
با شمایم ؛ ای نااهلان و نامحرمان !
مـــا همان متولدین هزار و سیصد و انقلابیم که همچنان باعزمی راسخ ، ایستاده ایم..
منبع : hdwallpapers.blog.ir