هو الرحمن الرحیم
سلام بر همه اهالی رفاقت به سبک شهید
آمدم جسمم آمد حال و روحم نه !!!
حال و روحم مانده همان پنجره فولاد با تکه کاغذی که اسم همه شما بزرگواران روش نوشته شده
و زمزمه ای که با مولایم میکنم :
آقا به حق جوادت من رو پیش این بزرگواران شرمنده نکن , همه این بزرگواران ازم التماس دعا کردن
تو
این سفر , تو این زیارت خیلی شرمنده شدم آقا خیلی بهم محبت کردن یعنی
همیشه محبتشون شامل حال حقیر بوده , فقط میدانم لایق این همه محبت نبودم و
نیستم !!!
اولین روز رسیدیم حرم هنوز وارد نشده به مامان و بابا گفتم صبر کنید , رو کردم به هردوشون گفتم :
هرچقدر
گناه کردم توبه کردم ولی حق پدرومادر جداست , تو قرآن بعد از پرستش خدا به
خدمت پدرو مادر امر شده , اگه شما ذره ای ازم ناراحت باشید نه زیارتم قبول
نه دعام مستجاب , بلکه بیشتر اینجا شرمنده میشم , که هردوشون بهم گفتن ما
از ته دل از شما راضی هستیم خدا ازت راضی باشه
راستش اونجا اشکام
سرازیر شد و گفتم من لایق این زیارت نبودم اگه هستم به خاطر دعاهای خیر شما
هستش , شما دوستان اهالی رفاقت به سبک شهید پس خیالتون راحت با دست و
زبانی دعا کردم که قبلش هم توبه کردم هم رضایت پدر و مادر باهاش بوده ...
رضایت
پدرو مادر یه چیز دیگه است , شاید خیلی جاها لبه پرتگاه رفته باشم ولی با
دعای خیر اون ها نجات پیدا کردم , همه زندگیتون بندگی و اطاعت و خدمت به
پدرو مادرتون باشه این نصیحت رو از من به عنوان خواهر کوچکتر قبول کنید
خدایا از امام رضا جدام مکن ...
توفیق دیگری که برای این سفر برای اولین برای حقیر بود زیارت مزار مطهر علامه طهرانی بود مزار ایشون در قسمت جنوب شرقی صحن انقلاب در آستانه کفشداری می‌باشد
هیچ سنگ و تابلویی نبود!!!! البته کسی با ماژیک نوشته بود : علامه حسینی طهرانی..
برای بیشتر دونستن بخونید : + اینجا
ادامه مطلب اگه حوصله دارید بیایید بخونید و لطفا نقدی دارید به جا باشه
