بایگانی دی ۱۳۹۳ :: رفاقت به سبک شهید

کاش منم یاد بگیرم

در دفتر اشتباهات روزانه اش نوشته بود:

امروز درچشمان مادرم مستقیم نگاه کردم...

کاش منم یاد بگیرم

۲ نظر
۳ ۰

سیــــده گمنــــام

عاشـق تر ازهمیـشه بر میگردیـم

بعضـی وقتـها که دل من و چادرم از اینـهمه طعـنه و تهمت میـشـکنه...

بر میدارمش باهم مـیریم گـلزار شـهدا
حرفـهای قـشنگـشون رو براش تکرار میـکنم
دل دوتایـیمـون باز میـشه... عاشـق تر ازهمیـشه بر میگردیـم خـونه... فـقـط

کاش قسـمتـم بـشه ببرمـش شلـمچه

گـــآهی که چادرت خاکی می شود از طعنه های مردم شهــــــــر ....

یاد چفیه هایی باش که برای چـــــــــــــآدری ماندنت ، خونی شدند ...

۲ نظر
۲ ۰

سیــــده گمنــــام

شرمنده نگاهش نشویم

خونش را داد

تا خواهرانمان مجبور نباشند حجابشان را بدهند

و شهید حاضر است و می بیند

پس بیا

شرمنده نگاهش نشویم

۴ نظر
۲ ۰

سیــــده گمنــــام

کمی درنگ کن!

ای برادر به کجا می‌روی، کمی درنگ کن!

آیا با کمی گریه و خواندن یک فاتحه بر مزار من و امثال من،

مسئولیتی را که با رفتن خود بر دوش تو گذاشته‌ایم فراموش خواهی کرد یا نه!؟

اما مسئولیت ادامه دادن راه ماست. ما نظاره می‌کنیم که تو چه خواهی کرد!!

والسلام_عبدالمعاصی رضا نادری

۴ نظر
۳ ۰

سیــــده گمنــــام

عشقش را داد

یادمان باشد در همین کوچه ما

مادری هست

که عشقش را داد

تا تو عاشق بشوی ....

۴ نظر
۲ ۰

سیــــده گمنــــام

بی تو ای صاحب الزمان بی قرارم هر زمان

سدیر صیرفی نقل میکند

به همراه مفضل ابن عمر و ابو بصیر و ابان ابن تغلب وارد خانه امام صادق علیه السلام شدیم.

ناگهان دیدیم که حضرت روی زمین نشسته است در حالیکه مانند مادری که فرزندش از دنیا رفته

باشد گریه میکند و گونه هایش دگرگون شده است و اندوه تمام وجودش را فرا گرفته است و دیده

گانش پر از اشک است و این جملات را با خود زمزمه میکند

سَیِّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیَّقَتْ عَلَیَّ مِهَادِی وَ ابْتَزَّتْ مِنِّی رَاحَةَ فُؤَادِی

سَیِّدِی غَیْبَتُکَ أَوْصَلَتْ مُصَابِی بِفَجَائِعِ الْأَبَدِ وَ فَقْدُ الْوَاحِدِ بَعْدَ الْوَاحِدِ یُفْنِی الْجَمْعَ وَ الْعَدَدَ

فَمَا أُحِسُّ بِدَمْعَةٍ تَرْقَى مِنْ عَیْنِی وَ أَنِینٍ یَفْتُرُ مِنْ صَدْرِی‏ عَنْ دَوَارِجِ الرَّزَایَا وَ سَوَالِفِ الْبَلَایَا

إِلَّا مُثِّلَ بِعَیْنِی عَنْ غَوَابِرِ أَعْظَمِهَا وَ أَفْضَعِهَا وَ بَوَاقِی أَشَدِّهَا وَ أَنْکَرِهَا وَ

نَوَائِبَ مَخْلُوطَةٍ بِغَضَبِکَ وَ نَوَازِلَ مَعْجُونَةٍ بِسَخَطِک‏

«اى آقاى من! غیبت تو خواب از دیدگانم ربوده و بسترم را بر من تنگ ساخته و آسایش قلبم را از من سلب نموده است.اى آقاى من! غیبت تو اندوه مرا به فجایع ابدى پیوند داده،و فقدان یکى پس از دیگرى جمع و شمار را نابود کرده است، من دیگر احساس نمیکنم اشکى را که از دیدگانم بر گریبانم روان است و ناله‏اى را که از مصائب و بلایاى گذشته از سینه‏ام سر مى‏کشد، جز آنچه را که در برابر دیدگانم مجسّم است و از همه گرفتاریها بزرگتر و جانگدازتر و سخت‏تر و ناآشناتر است، ناملایماتى که با غضب تو در آمیخته و مصائبى که با خشم تو عجین شده است »

سدیر میگوید:

چون حضرت را در این حال دیدیم قلبمان چاک چاک شد و به نظرمان رسید که مصیبت بزرگی به حضرت وارد شده است که این چنین میکنند. نزدیک تر رفتیم و عرض کردم : آقا جان چه اتفاقی افتاده که اشک شما را روان کرده است ؟حضرت آه سوزناکی کشید و فرمود :

امروز صبح در کتابی که اتفاقات گذشته و آینده در آن است

و در دست رسول الله صلی الله علیه و آله و اهل بیت اوست نگاه میکردم

و به فصلی از آن رسیدم که مربوط بود به امام قائم و میلاد و غیبت و تأخیر ظهور

و طول عمر شریفش و بلاهایی که به مومنین میرسد و شک و تردیدی که به خاطر

طولانی شدن غیبت در وجودشان ایجاد میشود و با خواندن این مطالب چنان رِقَت و

اندوهی وجود مرا فرا گرفت که به این روز افتادم ...

کمال النعمه و تمام النعمه (محمد ابن علی ابن بابویه) / جلد 2 / صفحه353