مرحوم آیت الله مجتهدی تهرانی میفرمودند:
یک روز در ایام تحصیل در نجف اشرف بعد از نماز پشت سر آیت الله مدنی دیدم
که ایشان شدیدا گریه میکردند که از شدت گریه شانه هایشان تکان میخورد.
رفتم پیش ایشان و پرسیدم اتفاقی افتاده است؟
ایشان فرمودند: یک لحظه امام زمان"عج" را دیدم که پشت سر من اشاره نمودند و فرمودند:
آقای مدنی نگاه کن!
شیعیان من بعد از نماز سریع میروند دنبال کار خودشان و هیچکدامشان برای فرج من دعا نمیکنند!
انگار نه انگار امام زمانشان غائب است!
و من از گلایه امام زمان به گریه افتادم!
کتاب مهربان تر از مادر/ ص 74 _ انتشارات مسجد مقدس جمکران
امام زمان عجل الله تعالی فرجه به یکی از دوستان خود که از آن حضرت پرسیده بود:
آقاجان! قربانتان بشوم چرا با اینکه ما این همه دعای فرج را می خوانیم شما نمی آیید؟
فرمودند: شما که دعای فرج را نمی خوانید!
شما دعای سلامتی من را می خوانید (یعنی اللهم کن لولیک الحجة بن الحسن ....)
شما باید دعای(الهی عظم البلا) را زیاد بخوانید.
امام زمان و سید بن طاووس صفحه238.نجم الثاقب صفحه480