هو الرحمن الرحیم
بعد از شما چقدر روزهایمان کسالت آورند ...
لبخندهایمان تصنعی ..
شادیهایمان کاذب ...
معنویت هایمان بی روح ...
انگار هر چه داشتیم ،
بعد از شما در همان خاکریزها و سنگرها جاماند

سلام بر ابراهیم , یا زهرا , مصطفی , علمدار , عارفانه , خاک های نرم کوشک,
پایی که جاماند , خاکریز خاطره ها , نیمه پنهان ماه و ....
همه را خواندی ؟
عطر خدا و خنده ها و عشق ها را میتوانی در آن موقع حس کنی ولی امروز ! ...
+ میدانی !
مقصـــدشان ، میعادگاه ِ عشق بود , حسرت به دل مهجور ما گــــذاشتند ....