امید دل تنگم

یه روز به فرمانده‌ گفت: من از بچگی حرم امام رضا علیه‌السلام نرفتم،
می‌ترسم شهید بشم و حرم آقا رو نبینم، ۴۸ ساعت به من مرخصی بدین
برم حرم امام رضا علیه‌السلام زیارت کنم و برگردم…
اجازه گرفت و رفت مشهد
دو ساعت توی حرم زیارت کرد و برگشت جبهه
توی وصیت نامه‌اش نوشته بود:
در راه برگشت از حرم امام رضا علیه‌السلام، توی ماشین خواب حضرت رو دیدم
آقا بهم فرمود: حمید! اگر همین‌طور ادامه بدهی خودم میام می‌برمت…
یه قبری برای خودش اطراف پادگان کنده بود
نیمه شب‌ها تا سحر می‌خوابید داخل قبر، گریه می‌کرد و می‌گفت:
یا امام رضا علیه‌السلام منتظر وعده‌ام… آقا جان چشم به راهم نذار…
توی وصیت‌نامه‌اش ساعت و روز و مکان شهادتش رو نوشته بود
می‌گفت امام رضا علیه‌السلام بهم گفته کی و کجا شهید میشم
حتی مکانی هم که امام رضا علیه‌السلام فرموده بود شهید می‌شی تا حالا ندیده بود…
روز موعود خبر رسید ضد انقلاب توی یه منطقه است و باید بریم سراغشون
فرمانده گفت: چند تا نیرو بیشتر نمی‌خواهیم
همه‌ی بچه‌ها شروع کردند التماس کردن که آقا ما رو ببرید
دیدند حمید یه گوشه نشسته و نگاه می‌کنه
ازش سوال کردند: مگه تو دوست نداری بری به این عملیات؟
حمید خندید و گفت: شما برا اومدن التماس‌هاتون رو بکنید، اونی که باید منو ببره خودش می‌بره
خود فرمانده اومد و گفت: حمید تو هم بلند شو بریم …
بچه‌ها میگن وقتی وارد روستایی که ضد انقلاب بودند شدیم،
حمید دستاش رو به سمت ما بلند کرد و گفت: خداحافظ
کسی اون لحظه نفهمید حمید چی میگه
اما وقتی شهید شد و وصیت‌نامه‌اش رو باز کردیم دیدیم دقیقا توی همون‌روز،
ساعت و مکانی شهید شده که تو وصیت‌نامه‌اش نوشته بود…

خاطره ای از زندگی شهید حمید محمودی