بیایم مثل شهدا بشیم ....

هو الرحمن الرحیم

زمستون بود
منتظر بودم که مجتبی از جبهه برگرده شب شد و هر چه به انتظارش نشستم نیومد
تا اینکه خوابم برد صبح زود بلند شدم تا برم نون بگیرم
وارد حیاط که شدم  همه جا رو برف پوشانده بود هوا خیلی سرد شده بود
درب خونه رو که باز کردم ، دیدم پسرم توی کوچه خوابیده
بیدارش کردم و گفتم: کی از جبهه برگشتی مادر؟
سلام کرد و گفت: نصف شب رسیدم
گفتم: پس چرا در نزدی بیام باز کنم؟
گفت: مادر جون !
گفتم نصف شبی خوابیدین ممکنه با در زدن من هُل کنین واسه همین دلم نیومد بیدارتون کنم
پشت در خوابیدم که صبح بشه...

 شهید مجتبی خوانساری

+ رفقا بیاین احترام به والدین رو از شهدا یاد بگیریم
مادر شهید حسن باقری می گفتند: حسن خیلی تند و تیز راه می رفت
اما هر وقت با من راه می یومد ، آروم قدم بر میداشت که از من جلوتر راه نره...
اونا کجا ، ما کجا؟!
اونا جلو مادرشون راه نمی رفتن ، من صدام رو روی مادرم بلند می کنم
شهید ماهانی با اینکه یه دستش قطع شده بود توی خونه رخت می شست
وقتی مادرشون اعتراض می کردند ، با ادب می گفت:
مادر! من خجالت می کشم توی خونه باشم و شما کار کنید...
اونا منتظر بودند که پدر و مادرشون کاری ازشون بخواد تا انجام بدهند ،
اما من از زیر خواسته های پدر و مادرم فرار میکنم
رفقا ! زمانی به جایی می رسیم که , دعای پدر و مادر پشت سرمون باشه
بیایم مثل شهدا بشیم
بیایم به پاس زحمتایی که پدر و مارمون برای ما کشیدن ، نوکری شون رو کنیم
بخدا زندگیمون نورانی میشه ...

آیت الله مرعشی نجفی، احترام خاصی برای والدین قائل بودند؛ خودشان می‌فرمودند: "وقتی مادرم مرا می‌فرستاد تا پدرم را برای خوردن غذا صدا کنم، بعضی وقت‌ها می‌دیدم پدر به خاطر خستگی، در حال مطالعه خوابش برده است. دلم نمی‌آمد ایشان را بیدار کنم، همان‌طور که پایش دراز بود، صورت خودم را به کف پای پدرم می‌مالیدم و می بوسیدم تا ایشان بیدار می‌شد.در این حال که بیدار می‌شد، برایم دعا می‌کرد و عاقبت‌بخیری می‌خواست، من خیلی از توفیقاتم را از دعای پدر و مادر دارم.  "