هو الرحمن الرحیم
همین جمله ی کوتاه استادپناهیان برا تلنگر محکم کافیه:
آقات نیس، راحتی؟!
خداوند در آسمان هفتم، ملکی را منصوب کرده که به او «داعی» میگویند. هرگاه ماه رجب فرا میرسد، آن ملک هر شب تا صبح چنین ندا میدهد: خوشا به حال ذاکران! خوشا به حال اهل طاعت! همانا خداوند متعال میفرماید: «من همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند، و مطیع کسی هستم که از من اطاعت نماید، و آمرزنده کسی هستم که از من آمرزش بطلبد. این ماه، ماه من است و بنده، بنده من و رحمت، رحمت من است؛ پس هر کس در این ماه، من را بخواند، او را اجابت میکنم و هر کس از من درخواستی داشته باشد، به او عطا میکنم و هر کس از من هدایت بخواهد، او را هدایت مینمایم. من این ماه را ریسمانی میان خود و بندگانم قرار دادم که هر کس به این ریسمان چنگ بزند، به من وصل شده است».
تـو می آیی , شهیـدان نیز بـاز می گردند،
و آویـنـی روایــت می کند؛ فـتـح نـهـایـی را.. +
آقات نیس راحتی؟
جالب بود