هو الرحمن الرحیم
رختها رو گذاشتم تا وقتی از بیرون اومدم بشورم
وقتی برگشتم دیدم علی از جبهه برگشته و گوشه حیات نشسته
و رختها هم روی طناب پهن شده.
رفتم پیشش و بهش گفتم: الهی بمیرم مادر
تو با یک دست چطوری این همه لباس رو شستی؟
گفت: مادر جون اگه دو دست هم نداشتم باز وجدانم قبول نمی کرد
من خونه باشم و تو زحمت بکشی
شهید علی ماهانی
کاروانیان تمام روز را در مسیر بودند و همگى بسیار خسته. "حِزام" نیز وسایل را زمین گذاشت، بستر خواب خود را مهیا کرد و زیر آسمان پر ستاره ى بیابان دراز کشید و چشمانش را بست
در خواب دید که جواهرى در دامنش هست که نظیر ندارد؛ نور آن جواهر، شب تاریک بیابان را روشن کرده بود. ناگهان سکوت صحرا شکست و حِزام دید که اسب سوارى به تاخت سمت او مى آمد.سوار به او رسید و گفت:
اى حِزام!آیا حاضرى این جواهر گرانبها را به "امیر" بفروشى؟!
حِزام، مبهوت جلال و ابهت آن مرد، گفت: من قیمتش را نمیدانم
مرد به او گفت:
آیا حاضرى این دُرّ ارزشمند را در عوض چیزى بالاتر از درهم و دینار به "امیر" بفروشى؟
حزام گفت: آن چیز چیست؟
مرد گفت: براى تو و نسل تو شرافت و سیادت ابدى را تضمین مى کنم
حزام با خوشحالى جواهر را به آن سوار داد و مرد نیز آن را در پارچه اى پنهان کرد و رفت...
آفتابِ صحرا همه را از تشنگى زمینگیر کرده بود. پرچمدار، جان بر سر مشک آب گذاشت اما حالا روى زمین افتاده بود، خون از چشم و آب از مشک اش جارى بود. دختر حزام با اشک به پسرش نگاه میکرد که حالا سر به آغوش مادر تمام خلقت داشت
خواب پدر تعبیر شده بود؛
سلام بر مادرى که شرافت و سیادت ابدى براى او و نسل او نوشته شد...
حضرت ام البنین(س)
یکم پای منبر بشینیم