هو الرحمن الرحیم
شهدا؛
با امام زمان، با خدا
رابطه‌شون
خودمونی بود..
خوب نگاه کنید
آیت‌الله بهجت (ره) :
چرا به این معرفت نرسیده‌ایم
که هرحرفی مـیزنیم قبل از این که ما بشنویم به گوش امام زمان مـی رســد اگر این مطلـب را درک کردیم
حضور و غیاب حضـرت برای ما یکسان مـی شود
هو الرحمن الرحیم
الهی عظم البلاء....
شهادت یک واژه و راهِ
تمام نشدنی است ...
و آنقدر دست یافتنی است که هرکس می تواند، آرزویش را داشته باشد
و امیدش را هم به دل ، که حتما به آن دست خواهد یافت
و اما هر آرزویی بهایی دارد
بعضی ها با پول به آرزوهایشان می رسند
و ما با جان ...
و جان دادند ، آدم شدن میخواهد
خالص و مخلص شدن میخواهد ...
سختی و درد کشیدن می خواهد !
و همه ی اینها ...
رفاقت با امام زمان را میخواهد!
و زیر قول ، نزدن هایمان را می خواهد
هو الرحمن الرحیم
شهید سید مرتضی آوینی.....
در اینجا و در این لحظات دلها آنچنان صفایی میابد که وصف آن ممکن نیست
شهید مهدی زین الدین
هر گاه در شب جمعه شهدا را یاد کنید؛ آنها شما را نزد اباعبدالله یاد می‌کنند! در هر شب جمعه یادشان کنیم، حتی با یک صلوات!
هو الرحمن الرحیم
برای پنجمین بار عازم جبهه است و
تقاضای دختر کوچولویش برای خرید یک بستنی را بی‌پاسخ می گذارد
کار مهم تری دارد
دلبستگی های این دنیا را نمی بیند
*هربار به دیدار گفتگو با خدا می روم , نماز هایم را می گویم چنان با تعلقات دنیا مشغولم که نمیدانم چند رکعت شد ؟!
* درکارهای خیر شک و تردید نیت هایم را خراب می کند !
خدایا دلبستگی هایم پر بال و پروازم را بسته اند
به تو پناه میبرم
اَللّهُمَّ عَظُمَ بَلائى وَ اَفْرَطَ بى سُوءُ حالى وَ قَصُرَتْ بى اَعْمالى وَ قَعَدَتْ بى اَغْلالى
خدایا! بلایم بزرگ شده و زشتى عالم از حدّ گذشته و کردارم خوارم ساخته و زنجیرهاى گناه مرا زمین‌گیر نموده
وَ حَبَسَنى عَنْ نَفْعى بُعْدُ اَمَلى وَ خَدَعَتْنِى الدُّنْیا بِغُرُورِها وَ نَفْسى بِجِنایَتِها وَ مِطالى یا سَیِّدى
و دورى آرزوهایم مرا زندانى ساخته و دنیا با غرورش و نفسم با جنایتش و امروز و فردا کردنم در توبه مرا فریفته
فَاَسْئَلُکَ بِعِزَّتِکَ اَنْ لا یَحْجُبَ عَنْکَ دُعائى سُوءُ عَمَلى وَ فِعالى
اى سرورم از تو درخواست مى‌کنم به عزّتت که مانع نشود از اجابت دعایم به درگاهت، بدى عمل و زشتى کردارم
هو الرحمن الرحیم
هادی گفت:
یه شب تو همین نجف مشکل مالی پیدا کردم
خیلی به پول احتیاج داشتم
آخر شب مثل همیشه رفتم توی حرم و مشغول زیارت شدم
اصلاً هم حرفی در مورد پول با مولا امیرالمومنین ع نزدم
همین که به ضریح چسبیده بودم یه آقایی به سر شانه من زد و گفت
آقا این پاکت مال شماست.
برگشتم و دیدم یک آقای روحانی پشت سر من ایستاده
او را نمی شناختم بعد هم بی اختیار پاکت را گرفتم.
هادی مکثی کرد و ادامه داد: بعد از زیارت راهی منزل شدم
پاکت را باز کردم. باتعجب دیدم مقدار زیادی پول نقد داخل آن پاکت است.
هادی دوباره به من نگاه کرد و گفت:
حاج باقر، همه چیز دست خداست
من برای این مردم ضعیف، ولی با ایمان کار می کنم
خدا هم هر وقت احتیاج داشته باشم برام می ذاره تو پاکت و می فرسته!
خیره شدم توی صورتش. من می خواستم او را نصیحت کنم
اما او واقعیت اسلام را به من یاد داد
واقعاً توکل عجیبی داشت. او برای رضای خدا کار کرد
خدا هم جواب اعمال خالص او را به خوبی داد.
بعدها شنیدم که همه از این خصلت هادی تعریف می کردند
اینکه کارهایش را خالصانه برای خدا انجام می داد
یعنی برای حل مشکل مردم کار می کرد اما برای انجام کار پولی نمی گرفت
شهید محمد هادی ذوالفقاری
کتاب پسرک فلافل فروش
استاد فاطمی نیا :
اگر کسی بتواند یک نور که در این ماه کسب کرده است , حفظ کند و با معاصی از بین نبرد و به ماه رمضان سال آینده برساند , آثاری میبیند که باید نزد خود نگه دارد و قابل انتقال به غیر نیست
هو الرحمن الرحیم
گفتگوی با نمک از شهید حاج حسین خرازی
به عنوان شیرینی دهه یپر خیر و برکت کرامت
عید همگی مبارک
هو الرحمن الرحیم
-دیدید که میگن :طرف از همون اول هم شبیه شهدا بود؟!
روز ازل است ...
و بندگان در مقابل الله ایستاده اند ...
برگه ایی سفید را بین خلق الله توزیع می کنند
دارند برگه ی سرنوشت هرکس را
به دستان خودش می سپارند
میان آن سفیدی فقط یک کلمه نوشته اند و می درخشد
در همان خط اول : شهادت ...
اما امضایش نکردند ، یعنی نمی کنند
ماند برای دنیا ، ماند به اینکه چگونه زندگی کنیم
کدام مسیر را انتخاب کنیم..
خدایا
کدام گناه ارزشش را دارد که این پاکی را آلوده کنم؟!
به دنیا می آییم ...
بعضی ها ، خالص می مانند و کلمه شهادت از آن بالا تکان نمی خورد...
اما برخی ها (یکی خود من )قاطی دارند ، عوض می شوند
رنگ می بازند ، آلوده می شوند و
پی در پی کلماتی در ابتدای پرونده قرار می گیرد
که کلمه شهادت را به پایین و پایین تر هل می دهند
می رود و در آن آخرها برای خودش جایی پیدا می کند
گاه کور سویی از او هست و اکثر نیست ...
غیبت ، تهمت ، دروغ ، نگاه حرام ، حرف نادرست
به یک بازگشت به عقب مقتدرانه احتیاج دارم/ی/یم ...
- هیچ وقت دیر نیست ...
این را شاهرخ ضرغام ها ، ثابت کرده اند
ذاکر سیدالشهدا (ع) امید اکبری از اعضاء هیئت فدائیان حسین ع اصفهان در عملیات تروریستی خاش زاهدان به شهادت رسید
هو الرحمن الرحیم
هو الرحمن الرحیم
انَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا فَلا خَوفٌ عَلَیهِم وَلا هُم یَحزَنونَ﴾ الأحقاف: ١٣
راه را باید رفت،
ثبات قدم و استقامت یعنى همین؛ اینکه همه‌ى توجّهت به مقصد باشد و هیچ عاملى و هیچ مانعى نتواند تو را از مسیر منحرف یا در میانه‌ى راه متوقّف کند
راه را باید رفت تا به مقصد رسید.. شیاطین دست به دست هم داده‌اند تا تو را از رفتن پشیمان کنند؛ نفْس هم بدش نمى‌آید با هزار عذر و بهانه‌ى به ظاهر منطقى و قابل قبول با شیطان همنوا شود
اما دوست، از مقصد تو را مى‌خواند و راه را باید رفت..
براى رسیدن به دوست باید سختى راه را به جان بخرى.. پس تعلل نکن؛
حتى اگر مَرکب طىّ طریقت را زدند، حتى اگر کسى در این مسیر تو را همراهى نکرد، حتى اگر از زمین و آسمان گلوله ریختند، راه را ادامه بده..
لنگ و لوک و خفته‌شکل و بی‌ادب، سوی او می‌غیژ و او را می‌طلب.
. پایان این راه، شهادت است..
