حضرت
استاد آیت‌الله حاج‌آقا مجتبی تهرانی را می‌گویم
که در آستانه اربعین به
جوار معشوق دیرینش شتافت و هر روز که می‌گذرد
خلأ پر ناشدنی وجود مبارکش را
بیشتر حس می‌کنیم.
جوانان و دانشجویان که با حسرتی بی‌پایان
می‌پرسند: بدون او چه می‌توان کرد؟
خوشا به حالش که مصداق تام عمل به این توصیه امیر مومنان (ع) بود که می‌فرماید:
با مردم چنان زندگی کنید که اگر ماندید پیرامون شمع وجودتان بگردند و
اگر رفتید بر داغ فراقتان بگریند
برای خواندن خاطره ایشان از اربعین اطفا به ادامه مطلب مراجعه کنید
دل من لک‌زده برای حـــرم ، شب جمعه حرم که مهمانی‌ست...
روضه علقمه، حدیث وفــا ،خود زهرا به روضه‌ها بانی‌ست...
می‌رساند به روضه‌ها خود را ،میزبانی به عهده‌ی مهدی‌ست...
دین من عشق ، عشق آل علی ، مذهب شعر من أبالفضلی‌ست...
اللهم ارزقنا کربلا بحق الحسین(ع)
از شب عاشورا به بعد
هر شب حسین همه را جمع می کند حتی من و تو را
و بعد از کم کردن نور خیمه ، می گوید:
"ماندن یا رفتن ،اختیار با خودتان است!؟
چشمشان که به مهدی افتاد ، از خوشحالی بال درآوردند . دوره اش کردند و شروع کردند به شعاردادن:
"فرمانده آزاده ، آماده ایم آماده "
هرکسی هم که دستش به مهدی می رسید ، امان نمیداد ; شروع می کرد به بوسیدن .
مخمصه ای بود برای خودش .
خلاصه به هر سختی ای که بود از چنگ بچه های بسیجی خلاص شد ، اما
به جای اینکه از این همه ابراز محبت خوشحال باشد ، با چشمانی پر از اشک به خودش نهیب می زد :
" مهدی ! خیال نکنی کسی شدی که اینا این قدر بهت اهمیت میدن ة تو هیچی نیستی ;
تو خاک پای این بسیجی هایی ..."
کتاب 14سردار ، ص 30-29
آیت الله مجتهدی تهرانی :
وضو میگیری، اما در همین حال اسراف میکنی؛
نماز میخوانی، اما با برادرت قطع رابطه میکنی؛
روزه میگیری، اما غیبت هم میکنی؛
صدقه میدی، اما منت میذاری؛
بر پیامبر و آلش صلوات می فرستی، اما بدخلقی می کنی...
دست نگه دار بابا جان!...
ثواب هایت را در کیسهٔ سوراخ نریز !
دانشجو بابایی ساعت 2 بعد از نیمه شب می دود تا شیطان را از خودش دور
کند.
این جمله یکی از داغ ترین خبرهایی بود که بولتن خبری پایگاه "ریس" آمریکا چاپ کرده بود
عباس گفت: چند شب پیش بی خوابی به سرم زده بود.رفتم میدان چمن پایگاه و شروع کردم
به دویدن.
از قضا کلنل «باکستر» فرمانده پایگاه با همسرش از میهمانی شبانه
بر می گشتند.
آنها با دیدن من شگفت زده شدند. کلنل ماشین را نگه داشت و مرا
صدا زد.
نزد او رفتم. او گفت: در این وقت شب برای چه می دوی؟
گفتم: خوابم
نمی آمد خواستم کمی ورزش کنم تا خسته شوم.
گویا توضیح من برای کلنل قانع کننده نبود. او اصرار کرد تا واقعیت را برایش بگویم.
به او گفتم: مسایلی در اطراف من می گذرد که گاهی موجب می شود
شیطان با وسوسه هایش مرا به گناه بکشاند و در دین ما توصیه شده که در چنین موقعی
بدویم و یا دوش آب سرد
بگیریم.آن دو با شنیدن حرف من، تا دقایقی می خندیدند،
زیرا با ذهنیتی که نسبت به مسایل جنسی داشتند نمی توانستند رفتار مرا درک کنند.»
کتاب پرواز تا بی نهایت ، ص 36
