رو سفید خدا....

هو الرحمن الرحیم 

«دو هفته پیش شهید کاظمی پیش من آمد و گفت

 از شما دو درخواست دارم:

 یکی این‌که دعا کنید من روسفید بشوم

دوم این‌که دعا کنید من شهید بشوم

گفتم شماها واقعاً حیف است بمیرید؛ 

شماها که این روزگارهای مهم را گذراندید، نباید بمیرید؛ 

شماها همه‌تان باید شهید شوید؛ ولیکن حالا زود است و هنوز کشور و نظام به

 شما احتیاج دارد. بعد گفتم آن روزی که خبر شهادت صیاد را به من دادند

من گفتم صیاد، شایسته‌ی شهادت بود؛ حقش بود؛ حیف بود صیاد بمیرد

 وقتی این جمله را گفتم، چشم‌های شهید کاظمی پُرِ اشک شد، گفت: 

ان‌شاءاللَّه خبر من را هم به‌تان بدهند!»

فاصله‌‌ی بین مرگ و زندگی، فاصله‌ی بسیار کوتاهی است؛ یک لحظه است

ما سرگرم زندگی هستیم و غافلیم از حرکتی که همه به سمت لقاءاللَّه دارند

 همه خدا را ملاقات میکنند؛ هر کسی یک طور؛ 

بعضیها واقعاً روسفید خدا را ملاقات میکنند، که احمد کاظمی و 

این برادران حتماً از این قبیل بودند؛ اینها زحمت کشیده بودند

روایت آخرین ملاقات شهید کاظمی با رهبر انقلاب 

(۱۳۸۴/۱۰/۲۱)

۱۹ دی سالگرد شهادت شهید احمد کاظمی 

*یا حضرت معصومه (س) 

جبرییل اینجا هر از گاهی کبوتر میشود

خاکبوس دختر موسی ابن جعفر میشود

قم بهشت آرزوی هر پریشان خاطری است 

عافیت خواهی اگر ، اینجا میسر میشود !!

آجَرَکَ اللّٰه یا بقیةَ اللّٰه

صلی اللّٰه علیکِ یا بنت رسول الله صلی الله علیه و آله یا بنت موسی بن جعفر صلوات الله و سلامه علیه یا اُخت الرضا صلوات الله و سلامه علیه یا سیدتنا و مولاتنا یا فاطمه المعصومه