هو الرحمن الرحیم
در پایگاه امیدیه بودیم، چند دقیقه ای به اذان صبح مانده بود
علی اکبر را دیدم که بعد از چهار شبانه روز، از منطقه عملیاتی برگشته بود
خستگی شدید در چهره اش آشکار بود
فکر کردم می خواهد استراحت کند و بعد نماز صبح بخواند؛
چون خواب از چشمانش می بارید، ولی برعکس، تا اذان گفتند
جانمازش را پهن کرد و آماده نماز شد
به او گفتم: خسته هستی؛ کمی دراز بکش، بعد نماز بخوان
لبخندی زد و گفت: ما الآن برای همین نماز داریم می جنگیم
وقتی به نماز ایستاد، دیگر آثار خستگی در او نمی دیدم
سردارِ شهید حاج علی اکبر رحمانیان
از آیت الله بهاءالدینی ،پرسیده بودند در طول روز
چه موقعی بدترین حالتان می باشد ؟
فرموده بودند :
زمانی که السلام علیکم،نماز را می گویم ؛ زمانی که از نزد خالق به سمت مخلوقین می آیم
یکم پای منبر حاج آقای عالی بشینیم ؟!
